Επισκόπηση
Η Ελλάδα βρίσκεται σε στρατηγικό σημείο ανάμεσα στην ηπειρωτική Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή. Βρίσκεται στο νότιο μέρος της Βαλκανικής χερσονήσου και συνορεύει στα βόρεια με την Αλβανία, την ΠΓΔΜ (Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας) και τη Βουλγαρία. Η Ελλάδα έχει κοινά σύνορα με την Τουρκία, ενώ η δυτική της πλευρά βλέπει στην Αδριατική θάλασσα και η νότια πλευρά της περιβάλλεται από τη Μεσόγειο θάλασσα. Η χώρα έχει έκταση 32.000 τ.χλμ. Η Ελλάδα είναι μια ορεινή χερσόνησος με εύφορα οροπέδια, παράκτιες ζώνες και γύρω στα 50 κατοικημένα νησιά, εκ των οποίων η Κρήτη είναι το μεγαλύτερο. Το κλίμα είναι σχετικά ήπιο τον χειμώνα. Η θερμοκρασία κατά τη διάρκεια της ημέρας κυμαίνεται συνήθως μεταξύ 6° C και 14° C με πολλές ώρες ηλιοφάνειας. Το καλοκαίρι είναι ζεστό, με θερμοκρασίες μεταξύ 28° C και 36°C. Τα χαμηλά επίπεδα υγρασίας και βροχόπτωσης καθιστούν τη χώρα και ειδικά τα νησιά της, έναν από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς διακοπών στον κόσμο.
Διαθέτει καλά εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό, ενώ είναι μέλος της Ευρωζώνης. Η τουριστική και ναυτιλιακή βιομηχανία είναι πολύ σημαντικές για την χώρα, ενώ αναπτύσσονται ταχύτατα. Τα Αγγλικά ομιλούνται ευρέως, ειδικά εντός της επιχειρηματικής κοινότητας. Ιστορικά, η Ελλάδα αντιπροσωπεύει έναν από τους αρχαιότερους πολιτισμούς, με εξελιγμένους πολιτισμικούς και πολιτικούς θεσμούς ήδη από το 500 π.Χ.
Κατά τη Ρωμαϊκή εποχή, η χώρα έγινε τμήμα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ενώ αργότερα αποτέλεσε μια από τις κύριες διοικητικές περιοχές της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους, η Ελλάδα προσχώρησε στα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας για σχεδόν τέσσερις αιώνες, ενώ κατόρθωσε να απελευθερωθεί το1829. Η Ελλάδα σταθεροποίησε την παρούσα επικράτειά της μόνο μετά από σειρά εμφυλίων πολέμων. Η περίοδος που ολοκληρώνεται το 1974 χαρακτηριζόταν συχνά από πολιτική αστάθεια, με αποκορύφωμα το επταετές στρατιωτικό πραξικόπημα του 1967. Οι δημοκρατικές εκλογές του 1974, καθώς και ένα δημοψήφισμα, δημιούργησαν μια κοινοβουλευτική δημοκρατία και κατέλυσαν τη μοναρχία, ανοίγοντας τον δρόμο για δεκαετίες σχετικής πολιτικής σταθερότητας που συνεχίζονται μέχρι σήμερα.
Οικονομική ανάπτυξη
Έ νας αριθμός κρατικών υπηρεσιών υπό την εποπτεία του Υπουργείου Οικονομικών είναι υπεύθυνος για τη διαχείριση διάφορων πτυχών των κυβερνητικών και δημοσιονομικών προγραμμάτων για την οικονομική ανάπτυξη, συμπεριλαμβανομένων του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (ΕΟΤ), του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ), του Ελληνικού Κέντρου Επενδύσεων (ΕΛΚΕ) και του Ελληνικού Οργανισμού Μικρών-Μεσαίων Επιχειρήσεων και Χειροτεχνίας (ΕΟΜΜΕΧ).
Το επιχειρηματικό κλίμα
Ένα σημαντικό κομμάτι της οικονομικής δραστηριότητας κυριαρχείται από κρατικές επιχειρήσεις. Αυτές έχουν είτε τον απόλυτο είτε σχεδόν τον απόλυτο έλεγχο των σιδηροδρόμων, των αερογραμμών, των ταχυδρομικών υπηρεσιών, των ενεργειακών και φυσικών πόρων, καθώς και της βιομηχανίας ζάχαρης και της κατασκευής όπλων και πυρομαχικών. Οι περισσότερες ιδιωτικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα είναι μικρές, ενώ λειτουργούν είτε ως οικογενειακές επιχειρήσεις είτε ως συνεταιρισμοί με λιγότερους από 50 υπαλλήλους. Η κατοχή μετοχών στις προαναφερθείσες εταιρείες είναι περιορισμένη, αλλά το Χρηματιστήριο Αθηνών συνεχίζει να προσελκύει νέες καταχωρίσεις κάθε χρόνο. Η κυβερνητική πολιτική την τελευταία δεκαετία στόχευε στη διατήρηση της ανεργίας σε χαμηλά επίπεδα κατά την αντιμετώπιση της παρατεταμένης επενδυτικής στασιμότητας, γεγονός το οποίο είχε ως αποτέλεσμα την σημαντική επέκταση του δημόσιου τομέα και επιβάρυνε ιδιαίτερα την οικονομία. Τα τελευταία χρόνια, η κυβερνητική πολιτική έχει επικεντρωθεί στην εφαρμογή αυστηρών προϋπολογισμών «λιτότητας» για τον περιορισμό των δημόσιων δαπανών και τον εξορθολογισμό του δημόσιου χρέους. Μετά την επίτευξη της σύγκλισης με την Ε.Ε. και την πλήρη ένταξη της χώρας στην Ευρωζώνη, οι στόχοι της οικονομικής πολιτικής είναι, μεταξύ άλλων, η διατήρηση του πληθωρισμού και της ανεργίας σε χαμηλά επίπεδα, ο περιορισμός του ευρύτερου δημόσιου τομέα μέσω εκτεταμένων ιδιωτικοποιήσεων, η ολοκλήρωση των έργων υποδομής στη χώρα, και η χρηματοδότηση ιδιωτικών επενδυτικών προγραμμάτων.
Ηκυβέρνηση καλωσορίζει επενδύσεις από το εξωτερικό και υποστηρίζει την ελεύθερη επιχειρηματικότητα και την οικονομία ελεύθερου εμπορίου. Έλληνες και ξένοι επενδυτές αντιμετωπίζουν ισότιμη μεταχείριση, ενώ ο επαναπατρισμός των εσόδων και η μεταβίβαση των κερδών πραγματοποιούνται μέσω τραπεζών διαμεσολάβησης άνευ περιορισμών. Όσον αφορά τις επενδύσεις, το καθεστώς ξένης ιδιοκτησίας επιτρέπεται άνευ περιορισμών σε σχεδόν όλους τους τομείς (συμπεριλαμβανομένων των εταιρειών που ελέγχονται από το κράτος). Ωστόσο, κάποιοι τομείς, όπως η βιομηχανία των όπλων, τελούν υπό κρατική ιδιοκτησία και παραμένουν κλειστοί σε ιδιωτικούς επενδυτές. Οι πιο συνήθεις μορφές σύστασης επιχείρησης για ξένους επενδυτές είναι η ανώνυμη εταιρεία (société anonyme) και η εταιρεία περιορισμένης ευθύνης. Τόσο στις ανώνυμες εταιρείες όσο και στις εταιρείες περιορισμένης ευθύνης επιβάλλεται προϋπόθεση ελάχιστου κεφαλαίου. Τόσο στους ντόπιους όσο και στους ξένους επενδυτές διατίθενται εθνικοί και τοπικοί φόροι, καθώς και άλλα κίνητρα. Επιπροσθέτως, είναι επίσης διαθέσιμα σε όλους γενικά τους επενδυτές ειδικά βιομηχανικά κίνητρα.
Ένας επενδυτής μπορεί είτε να συστήσει μια εταιρεία είτε να αγοράσει μια ήδη υπάρχουσα χωρίς καμία προϋπόθεση έγκρισης από την ελληνική κυβέρνηση σχετικά με την αξιολόγηση της αγοράς.
Η κυβέρνηση ενθαρρύνει την ίδρυση βιομηχανικών εταιρειών, εντός συγκεκριμένων βιομηχανικών περιοχών κοντά σε μεγάλες πόλεις της χώρας, ειδικά σχεδιασμένων για να προσφέρουν βιομηχανικές υποδομές και εγκαταστάσεις. Η εγκατάσταση σε λιγότερο ανεπτυγμένες περιοχές ή σε βιομηχανικές περιοχές ενθαρρύνεται μέσω υψηλότερων κινήτρων. Επιπλέον, είναι διαθέσιμη σε ντόπιους και ξένους επενδυτές η μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση από εξειδικευμένους πιστωτικούς οργανισμούς. Είναι επίσης διαθέσιμες πιστωτικές και χρηματοδοτικές υπηρεσίες από έναν μεγάλο αριθμό τοπικών τραπεζών και υποκαταστημάτων ξένων τραπεζών.
Τέλος, τα κέρδη φορολογούνται σε εταιρικό επίπεδο, και τα μερίσματα διανέμονται χωρίς οποιαδήποτε παρακράτηση ή φόρο εισοδήματος. Όσον αφορά την εμπορική πολιτική, η Ελλάδα, ως μέλος της ΕΕ, ανήκει σε μια διαρκώς αναπτυσσόμενη ενοποιημένη αγορά 380 εκατομμυρίων ανθρώπων, ενώ η χώρα είναι απελευθερωμένη από οποιουδήποτε τύπου περιορισμούς ή άλλη νομοθεσία με στόχο την παροχή διακριτικής βοήθειας στην τοπική αγορά. Η Ελλάδα προσφέρει φορολογικά και άλλα κίνητρα για την κατασκευαστική βιομηχανία, τον τουρισμό και τις προηγμένες τεχνολογίες. Το φορολογικό σύστημα δεν κάνει διακρίσεις εις βάρος των ξένων επενδυτών, καθώς τα κίνητρα παρέχονται σε όλες τις μορφές επιχειρήσεων. Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι η εγχώρια αγορά είναι δεκτική και σε εισαγόμενα προϊόντα.
Η καθολική εφαρμογή της ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίου και συναλλάγματος το 1994 είχε ως αποτέλεσμα την κατάλυση όλων των σχετικών περιορισμών και διαδικασιών που ίσχυαν για τις επενδύσεις. Ως εκ τούτου, η Ελλάδα δεν έχει πλέον καθόλου περιορισμούς ή υποχρεώσεις για ειδικές διαδικασίες που αφορούν ξένες επενδύσεις με προέλευση εκτός της ΕΕ. Γενικά, όλοι οι συνηθισμένοι τρόποι άσκησης επιχειρηματικής δραστηριότητας είναι διαθέσιμοι σε ξένους επενδυτές, δηλαδή αδειοδότηση, εισαγωγές και κατασκευές μέσω υποκαταστήματος ή θυγατρικής, κοινοπραξίες ή ατομικές επιχειρήσεις. Η παρουσία της Ελλάδας εντός της αγοράς της ΕΕ και η εγγύτητά της στις αναδυόμενες αγορές της Ανατολικής Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής την καθιστούν μια κατάλληλη τοποθεσία για την ταχεία επέκταση της διανομής των εταιρειών. Επομένως, πολλοί ξένοι επενδυτές που επιθυμούν να επεκτείνουν τις αγορές τους, επενδύουν στην Ελλάδα εξαγοράζοντας ήδη υπάρχοντα δίκτυα διανομής είτε μέσω της αγοράς υφιστάμενων εταιρειών είτε μέσω της σύστασης των δικών τους εταιρειών. Εξαιτίας του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων της κυβέρνησης, αρκετές εταιρείες διατίθενται προς πώληση σε ντόπιους ή ξένους επενδυτές.
Συνολικά, η ευνοϊκή πολιτική της κυβέρνησης προς τις ξένες επενδύσεις αναμένεται να συνεχιστεί στο μέλλον, καθώς η κυβερνητική πολιτική ενθαρρύνει όλα τα είδη παραγωγικών επενδύσεων εκ των οποίων προκύπτει οικονομική ανάπτυξη και θέσεις εργασίας μέσω βιομηχανοποίησης, μεταποίησης, αυτοματοποίησης, κατασκευών, επέκτασης και εκσυγχρονισμού της παραγωγής με ένα πακέτο κινήτρων, φορολογικών και μη. Γενικά, τα επενδυτικά κίνητρα στοχεύουν στη βιομηχανική ή τουριστική ανάπτυξη συγκεκριμένων περιοχών περισσότερο από άλλες.